De voorbereidingen van de stage zijn nu echt in een stroomversnelling gekomen. Vrijdag heeft Johanna onze vliegtickets geboekt. Het is nu dus officieel en vooral onomkeerbaar: op zaterdag 9 januari zullen we met ons drietjes op het vliegtuig stappen in België om pas zes maanden later terug te keren... Niet wetend wat die maanden ons zullen brengen... welke mensen we zullen ontmoeten... hoe het land ons zal vormen... een groot avontuur ligt voor ons! Sommige dagen drijf ik op het verlangen, ben ik razend nieuwsgierig en enthousiast om eraan te beginnen... andere dagen lijk ik mijn draai compleet verloren te zijn... een losgeslagen kipje dat verdwaalt doorheen de duizende voorbereidingen... visum, inentingen, documentatiemap, ... en dat schrik heeft om haar veilige haven achter te laten... Alsof ik op één grote reiszenuwsgolf zit die maar op en neer blijft gaan :-) Normaal zeker met zo'n trip in het vooruitzicht!
Ik ben alleszins ongelooflijk blij, en ook wel een beetje fier op mezelf, dat mijn blablabla over een buitenlandse ervaring binnenkort werkelijkheid wordt en dat het geen loze woorden zijn gebleven. De opleiding noord-zuid doet mij deugd, ze prikkelt me en daagt me uit om mijn grenzen verder te leggen dan mijn kleine veilige haven.... Ze stuwt me de wereld in om als een sponske ervaringen op te doen... te leren... tegen de muur te lopen... en over die muur heen te klimmen... oplossingen te zoeken voor schijnbaar onoplosbare problematieken... durven verder te denken in plaats van mij bij dingen neer te leggen... anderzijds ook kritisch te worden, voor de wereld, voor mezelf.
Ik geniet van elke beweging die de golf maakt.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten